Chlamydia u kobiet - pierwsze oznaki i objawy, jak leczyć?

Spisu treści:

Chlamydia u kobiet - pierwsze oznaki i objawy, jak leczyć?
Chlamydia u kobiet - pierwsze oznaki i objawy, jak leczyć?
Anonim

Objawy chlamydii u kobiet, jak leczyć?

Chlamydia u kobiet
Chlamydia u kobiet

Chlamydia u kobiet to choroba zakaźna, która jest wywoływana przez przenikanie do organizmu patogenów należących do grupy chlamydii. Chlamydia może zaatakować prawie wszystkie układy: moczowo-płciowy, sercowo-naczyniowy, oddechowy, wzrokowy, a także mięśniowo-szkieletowy. Szczególnie powszechna jest chlamydia układu moczowo-płciowego, której charakterystycznym objawem jest szklista wydzielina z pochwy.

Zakażenie chlamydiami stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia, ponieważ powoduje wiele różnych powikłań. U kobiety może rozwinąć się wstępująca infekcja dróg moczowych, bezpłodność i inne poważne problemy z reprodukcją. Chlamydia nie jest ani wirusem, ani bakterią. Jednak te mikroorganizmy mogą mieć patologiczny wpływ nie tylko na narządy płciowe, ale także na płuca, serce, nerki, stawy, zęby itp.

Najczęściej te patogeny wpływają na układ moczowo-płciowy kobiet, powodując u nich chorobę zwaną chlamydią. Jego podstępność polega również na tym, że może postępować albo z minimalnymi objawami, albo bez nich. Dopiero po przejściu testów można stwierdzić obecność drobnoustroju pasożytniczego.

Według statystyk, kwestia chlamydii moczowo-płciowej jest bardzo dotkliwa. Choroba dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiety w wieku od 20 do 40 lat, ale kobiety są najbardziej podatne na tę chorobę. Często ta infekcja występuje u nastolatków. Każdego roku diagnozuje się do 90 milionów nowych przypadków infekcji, a osoby z problemami odpornościowymi są bardziej podatne na tę chorobę.

Pierwsze oznaki i objawy chlamydii u kobiet

Charakterystyczne objawy chlamydii u kobiet mogą być całkowicie nieobecne. Tylko 33% zakażonych pacjentów zgłasza objawy patologiczne. Utajony przebieg jest bardzo niebezpieczny nie tylko dla samej pacjentki, ale także dla jej partnera seksualnego. Ponadto niezdiagnozowana przed ciążą chlamydia może zaszkodzić dziecku w macicy.

Oznakami infekcji mogą być następujące choroby:

  • Zapalenie jelita. Mikroorganizmy pasożytują nie tylko w samej pochwie, powodując stan zapalny, ale także w gruczołach znajdujących się obok niej. Objawy chlamydiowego zapalenia jelita grubego są szczególnie wyraźne w okresie ciąży, w okresie menopauzy iw dzieciństwie, czyli we wszystkich stanach, w których w organizmie brakuje estrogenu. Pacjentki skarżą się na pieczenie i swędzenie w okolicy pochwy, ból w dolnej części pleców i podbrzuszu. Być może niewielki wzrost temperatury ciała i zaburzenia oddawania moczu. Zobacz także: zapalenie jelita grubego u kobiet - co to jest, jakie są objawy, jak leczyć?
  • Cervicitis. Im dłużej drobnoustroje są obecne w genitaliach, tym większe obszary pokrywają, ostatecznie docierając do kanału szyjki macicy. Sama macica staje się obrzęknięta i zaogniona, powiększa się. Jeśli kobieta nie otrzyma odpowiedniego leczenia, ten patologiczny proces prowadzi do rozwoju nadżerek.
  • Zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie jajowodów, zapalenie jajowodów. Jeśli infekcja przemieszcza się w górę dróg rodnych, a siły odpornościowe kobiecego ciała nie mogą sobie z tym poradzić, mogą rozwinąć się poważne choroby. Ginekolog może wykryć ich obecność.

Istnieją również pewne zaburzenia żeńskiego układu rozrodczego - są to patologiczne bóle, swędzenie i pieczenie w okolicy narządów płciowych. Czasami temperatura ciała wzrasta. Jednak samokontrola wypisu nie da kobiecie informacji, że ma chlamydię. Oprócz tej infekcji w organizmie mogą występować inne, na przykład rzęsistkowica, opryszczka, pleśniawki, rzeżączka itp.

Chlamydię można podejrzewać po następujących znakach:

  • Wzrost temperatury ciała do poziomu podgorączkowego. Obserwuje się to podczas zaostrzenia procesu patologicznego;
  • Może wystąpić ból. Mają różne stopnie intensywności. Miejscem ich lokalizacji jest podbrzusze, dolna część pleców;
  • Jeśli cewka moczowa jest zaangażowana w proces zapalny, objawy chlamydii mogą być podobne do objawów zapalenia pęcherza moczowego. Oznacza to, że na początku i na końcu aktu oddawania moczu kobieta będzie odczuwać bóle tnące;
  • Normalna wydzielina z pochwy jest biała. Zakażone mogą stać się śluzowo-ropne, na co wskazuje ich żółty odcień i nieprzyjemny zapach. W tak sprzyjających warunkach mogą się rozmnażać nie tylko chlamydia, ale także inne czynniki zakaźne;
  • W okolicy narządów płciowych występuje pieczenie, uczucie dyskomfortu;
  • Nadżerka szyjki macicy może wskazywać na chlamydię. Jednak ten objaw może być wykryty tylko przez lekarza podczas badania.

Ile czasu zajmuje pojawienie się chlamydii?

Po przeniknięciu kobiecych narządów płciowych, chlamydia zaczyna się aktywnie namnażać dopiero po pewnym czasie. Najczęściej okres inkubacji trwa dwa tygodnie po odbyciu stosunku bez zabezpieczenia z nosicielem infekcji. Chociaż ten czas może wydłużyć się nawet do miesiąca.

Po wejściu do organizmu żywiciela chlamydia przechodzi przez kilka kolejnych etapów:

  • Przenikanie mikroorganizmu do błony śluzowej;
  • Reprodukcja wewnątrz komórki. Ten proces w chlamydii ma pewne różnice w porównaniu z wirusami i bakteriami. Chlamydia, reprezentowana w ciele ludzkim przez ciała siatkowe, zaczynają się aktywnie dzielić, jeśli istnieją ku temu sprzyjające warunki. Jednocześnie po 2-3 dniach umiera komórka, w której żyła chlamydia;
  • Ostatni etap to zapalenie błony śluzowej dotkniętego chorobą narządu. Kiedy komórka umiera, ciała siateczkowate wychodzą i atakują nowe, zdrowe komórki.

W ten sposób rozmnażają się mikroorganizmy, a rozpoczęcie zajmie im średnio 14 dni.

Przyczyny zakażenia chlamydią

Przyczyny zakażenia Chlamydią
Przyczyny zakażenia Chlamydią

Przyczyny zakażenia chlamydiami zależą bezpośrednio od tego, jak doszło do kontaktu z patogennym mikroorganizmem. On sam jest reprezentowany przez mały czynnik chorobotwórczy, który pasożytuje w komórkach ludzkiego ciała.

Zidentyfikowano cztery drogi infekcji:

  • Najczęstszym sposobem przenoszenia chlamydii jest kontakt seksualny. W procesie zapalenia najpierw zaangażowana jest błona śluzowa pochwy kobiety, a następnie infekcja rozprzestrzenia się dalej. Dotyczy to również jajowodów, cewki moczowej i kanału szyjki macicy. W miarę postępu choroby rozwijają się różne komplikacje, aż do bezpłodności. Kontakt seksualny z nosicielem płci męskiej bez prezerwatywy nieuchronnie prowadzi do infekcji. Dotyczy to seksu oralnego, analnego i genitaliów. Tylko lokalizacja zapalenia będzie zależeć od rodzaju kontaktu;
  • Transmisja chlamydii z chorej matki na noworodka podczas jej przechodzenia przez drogi rodne nie jest wykluczona. Po urodzeniu u dziecka często rozwija się chlamydiowe zapalenie spojówek, prawdopodobnie z udziałem układu oddechowego. Niektórzy eksperci są zdania, że infekcja może wystąpić już w łonie matki, ale fakt ten nie jest naukowo potwierdzony;
  • Nie ma również dowodów na to, że choroba może być przenoszona przez kontakt domowy. Nie można jednak całkowicie wykluczyć takiej możliwości. Dotyczy to używania tej samej bielizny, artykułów higieny osobistej, z których korzystała również osoba zarażona. Możliwe jest zakażenie wewnątrzrodzinne przez przybory toaletowe lub pościel, ale zdarza się to dość rzadko. Szczególnie niebezpieczni są ludzie, którzy aktywnie wydalają chlamydię do środowiska zewnętrznego. Udowodniono, że mikroorganizmy te są w stanie utrzymać swoją żywotną aktywność na naturalnych tkankach do 48 godzin, jeśli w tym czasie temperatura otoczenia wynosi 18-19°C;
  • Możliwe jest zarażenie się chlamydią drogą kropelkową, ale zdarza się to niezwykle rzadko, ponieważ źródłem są tylko pacjenci z chlamydiowym zapaleniem płuc.

Konsekwencje chlamydii dla kobiet

Powikłania związane z chlamydią u kobiet mogą być bardzo poważne i bezpośrednio zależą od tego, jak długo patogen przebywał w organizmie. Chlamydia powoduje różne uszkodzenia żeńskiego układu rozrodczego.

Im wyżej rozprzestrzenia się infekcja, tym większy obszar obejmuje:

  • Kiedy kobieta zaangażuje się w proces zapalny szyjki macicy, może rozwinąć się zapalenie szyjki macicy. Ponadto ryzyko rozwoju nowotworów szyjki macicy wzrasta kilkukrotnie;
  • Jeśli błona śluzowa jamy macicy jest zaatakowana, u kobiety rozwija się zapalenie błony śluzowej macicy;
  • W przypadku uszkodzenia jajowodów powstaje zapalenie jajowodów i jajowodów - z zapaleniem przydatków macicy. Prowadzi to dalej do powstawania zrostów i zmian bliznowatych w jajowodach. W rezultacie u kobiety zdiagnozowano niepłodność jajowodów. Możliwa ciąża pozamaciczna, poronienia;
  • Chlamydia może rozprzestrzeniać się nie tylko przez układ moczowo-płciowy, ale także wpływać na inne narządy, takie jak gardło, jelita, stawy, nerki, oskrzela itp. Prowadzi to do rozwoju chlamydii ocznej, chlamydiowego zapalenia płuc itp.;
  • Możliwe odkształcenie cewki moczowej z późniejszymi zaburzeniami oddawania moczu. Tak więc, wnikając w jej błonę śluzową, chlamydia niszczą normalne komórki, które następnie są zastępowane tkanką bliznowatą. W rezultacie kanał zwęża się, co powoduje problemy z opróżnianiem pęcherza. Wyraża się to bólem, częstymi wyjazdami do toalety z uwolnieniem małych porcji moczu, fałszywym pragnieniem oddania moczu. Ponadto istnieje zwiększone ryzyko wtórnego zakażenia – zapalenia pęcherza moczowego, a następnie odmiedniczkowego zapalenia nerek;
  • Lokalna ochrona pochwy i wewnętrznych narządów płciowych kobiety spada z powodu negatywnego wpływu chlamydii. W rezultacie powstaje tam sprzyjające środowisko do reprodukcji oportunistycznej flory, która wcześniej nie szkodziła zdrowiu kobiety. Częstym towarzyszem chlamydii jest kandydoza pochwy;
  • Choroba Reitera jest powikłaniem chlamydii, które powoduje zapalenie stawów, zapalenie cewki moczowej i zapalenie spojówek.

Jeśli spojrzysz na statystyki, to zapalenie chlamydiowe w 50% przypadków powoduje niepłodność, a 40% powoduje różne choroby ginekologiczne.

Diagnostyka chlamydii u kobiet

Diagnoza chlamydii
Diagnoza chlamydii

Wykrywanie chlamydii u kobiet jest obowiązkiem ginekologa. Aby to zrobić, konieczne jest zbadanie całkowitego wymazu cytologicznego z pochwy i szyjki macicy. Zgodnie z wynikami tej analizy infekcji nie można wykryć, ale można podejrzewać jej obecność. Rozmaz ujawni wzrost poziomu leukocytów. Ponadto lekarz będzie mógł zobaczyć oznaki stanu zapalnego podczas standardowego badania. Podejrzenie chlamydii jest powodem skontaktowania się z wenerologiem.

Wenerolog stosuje następujące metody diagnozowania choroby:

  • Test immunologiczny. Prosty i niedrogi sposób na wykrycie infekcji, ale nie wyklucza się fałszywie ujemnego wyniku;
  • Metoda PCR jest bardziej niezawodna pod względem wykrywania chlamydii. Przeprowadza się ją wystarczająco szybko i w tej chwili jest najbardziej wiarygodną i najczęściej stosowaną metodą oznaczania chlamydii;
  • Wzmacnianie transkrypcyjne. Nowa molekularna metoda wykrywania infekcji, która umożliwia wykrycie RNA mikroorganizmów w materiale szyjki macicy. Niezawodność tej metody wynosi 99%.

Jeśli diagnoza kobiety zostanie potwierdzona, obowiązkowe będzie sprawdzenie jej stałego partnera seksualnego. W 80% przypadków mężczyzna jest również nosicielem infekcji.

Błędy w diagnostyce

Leczenie chlamydii u kobiet nie jest łatwym zadaniem. Faktem jest, że nawet najnowocześniejsze leki przeciwbakteryjne nie zawsze są wystarczająco skuteczne. Proces zapalny można ugasić, ale nie można się go pozbyć. To powoduje, że ostra chlamydia staje się przewlekła, co jest bardzo trudne do wyleczenia.

Wiodącą rolę w przepisaniu odpowiedniego leczenia zajmuje wysokiej jakości diagnostyka. Często zdarza się, że na tym etapie popełniane są błędy:

  • Systemy testowe mogą być niskiej jakości. Czasami pojawiają się błędy z powodu braku doświadczenia asystentów laboratoriów diagnostycznych. Często cierpią zasady dostarczania materiału do analizy do laboratorium;
  • W wyniku błędnej diagnozy - nieskuteczne leczenie i zaostrzenie procesu patologicznego;
  • Czasami terapia kończy się przedwcześnie. W rezultacie kobieta pozostaje niedoleczona, a następnym razem chlamydia będzie już odporna na zastosowany lek;
  • Wyniki testu mogą zostać błędnie zinterpretowane. Jeśli po złożonym schemacie leczenia chlamydia zostanie ponownie znaleziona w materiałach badawczych, natychmiastowe przepisanie kolejnego kursu antybiotyków nie ma sensu. Przede wszystkim należy wysłać kobietę na ponowne badanie, ponieważ istnieje ryzyko błędu diagnostycznego.

Jak leczyć chlamydię u kobiet?

O tym, jak leczyć chlamydię u kobiet, leczy się tylko lekarz. Nie można zalecić żadnego pojedynczego schematu leczenia, ponieważ po prostu nie istnieje. Terapia zbudowana jest w oparciu o podejście zintegrowane. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę stan odporności pacjenta, obecność chorób współistniejących.

Niemożliwe jest samodzielne rozpoczęcie przyjmowania niektórych leków, ponieważ tylko specjalista może zidentyfikować patogen po skomplikowanych testach laboratoryjnych.

  • Przyjmowanie antybiotyków. Antybiotyki są stosowane w leczeniu chlamydii, ale nie każdy lek jest odpowiedni, ale tylko taki, który może zabić drobnoustroje wewnątrz komórki. Najczęściej przepisuje się środki z grupy makrolidów, tetracyklin lub fluorochinolonów. Ważne jest również przeprowadzanie testów na wykrywanie innych chorób zakaźnych przenoszonych drogą płciową. Pozwala to wybrać najskuteczniejszy środek zaradczy.
  • Przyjmowanie leków przeciwgrzybiczych. Środki przeciwgrzybicze są używane jako część kompleksowej terapii. Dzieje się tak, ponieważ chlamydii często towarzyszy infekcja grzybicza.
  • Leki immunomodulujące. Immunostymulanty i immunomodulatory są szeroko stosowane w leczeniu choroby. Dotyczy to zarówno przewlekłych, jak i ostrych postaci infekcji. Po zażyciu leku w organizmie rozpoczyna się zwiększona produkcja przeciwciał, wzrasta odporność organizmu na inne infekcje. Powrót do zdrowia następuje w krótszym czasie, a skutki uboczne przyjmowania leków są zmniejszone. Należy jednak rozumieć, że immunomodulatory powinien przepisać lekarz. Ich samodzielny odbiór jest niedopuszczalny.
  • Dopuszczenie leków pomocniczych: enzymy normalizujące proces trawienia, hepatoprotektory, bakteriofagi, probiotyki.

W przypadku wykrycia zmian szyjki macicy jakiegokolwiek rodzaju, przed rozpoczęciem leczenia należy poczekać na wyniki kolposkopii i cytologii. Umożliwi to wykluczenie raka. Jeśli wynik jest negatywny, terapię uzupełnia się enzymami, które wzmagają proliferację. Zalecane jest również miejscowe leczenie, mające na celu zniszczenie dotkniętych tkanek.

Odpowiedzi na popularne pytania

  • Czy mogę uprawiać seks z chlamydią? Przy takiej chorobie życie seksualne jest całkowicie zabronione. Dotyczy to obojga partnerów, ponieważ chlamydia łatwo przenosi się podczas każdego rodzaju kontaktu seksualnego.
  • Czy można zarazić się chlamydią w codziennym życiu? Jest to możliwe, choć zdarza się to niezwykle rzadko. Faktem jest, że chlamydia żyją przez długi czas na wilgotnej materii, skąd dostają się na skórę zdrowej osoby. Pozostaje tylko pocierać oczy rękoma, a mikrob opada na Twój ulubiony nabłonek.
  • Czy chlamydia jest przenoszona przez pocałunki? Teoretycznie jest to możliwe, ale to prawdopodobieństwo jest niezwykle małe. Aby infekcja nastąpiła poprzez całowanie, ślina zarażonej osoby musi zawierać chlamydię w odpowiednio wysokim stężeniu. Dzieje się tak w bardzo rzadkich przypadkach, z ciężkimi postaciami uogólnionej chlamydii.
  • Czy mogę zajść w ciążę z chlamydią? Tak, możesz.
  • Czy możesz zarazić się chlamydią poprzez seks oralny? Tak, możesz. Główne obszary dotknięte chlamydią to cewka moczowa u mężczyzn i srom u kobiet.

Zalecana: